به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

نقد کتاب «یک آسمان پرنده» در انجمن ادبی کانون سمنان

تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۱۰۶۹۸

به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ، مهرناز نصیری کارشناس آفرینش‌های ادبی کانون پرورش فکری این استان از برگزاری هفتادوهشتمین جلسه‌ی اعضا و مربیان انجمن ادبی آفرینش با نقد و بررسی کتاب «یک آسمان پرنده» در سالن کنفرانس مجتمع فرهنگی‌هنری کانون سمنان خبر داد و گفت: این برنامه با مشارکت و هم‌کاری اداره‌کل حفظ آثار و نشز ارزش‌های دفاع مقدس و با دعوت از حسن یعقوبی شاعر، نویسنده و مدرس دانشگاه، فاطمه مصطفوی مدیر ادبیات و انتشارات اداره‌کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و بیش از ۳۰ عضو نوجوان، برگزار و با استقبال آن‌ها روبه‌رو شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

احسان یعقوبی، ضمن ابراز خرسندی از حضور دوباره در جمع اعضای انجمن ادبی آفرینش کانون سمنان، دو نکته مهم و قابل توجه در شعر کودک و نوجوان را، استفاده نکردن از مضمون تکراری، عنوان و بیان کرد: تکرار با توجه به این‌که خود یک آرایه‌ی آدبی است؛ اما اگر نابجا باشد به اصل شعر آسیب می‌رساند.

او در ادامه افزود: پر تکراری‌ترین مضامین شعر کودک در حوزه‌ی دفاع مقدس، دل‌تنگی‌هایی است که فرزند درباره‌ی پدرش در شعر بیان می‌کند.

یعقوبی هم‌چنین با بیان تفاوت زبان شعر کودک و نوجوان و تأکید بر طراوت و تازگی در شعر، اظهار داشت: نوجوانانِ امروز، چون دوست ندارند با زبان کودکانه با آن‌ها رفتار شود؛ بلکه متناسب با نیازهای‌شان با آن‌ها برخورد شود، اشعار شاعرانی مانند سهراب سپهری، فروغ فرخ‌زاد وغیره را بیش‌تر مطالعه می‌کنند برای این‌که در این کتاب‌ها، جدی گرفته می‌شوند و نیاز‌های خود را در چنین اشعاری می‌بینند.

او یادآور شد: در حوزه‌ی دفاع مقدس، شعری که سروده می‌شود بایست حرف تازه‌ای در آن زده شود؛ حتی اگر در شعر از مضمون تکراری هم استفاده می‌شود با بیان و تصویر تازه و خلاقی ارائه شود.

نویسنده و مدرس دانشگاه با اشاره به نقد کتاب «یک آسمان پرنده» از دو زاویه‌ی درون‌متنی و پیرامتنی، افزود: کانون پرورش فکری در حوزه‌ی چاپ کتاب کودک و نوجوان به بخش تصویرگری، بسیار اهمیت می‌دهد و یکی از امتیازات کتاب «یک آسمان پرنده» این است که تصویرگری کتاب هم به عهده‌ی خود اعضای نوجوان کانون پرورش فکری است.

یعقوبی با بیان این‌که شعر سپید گفتن سخت‌تر از شعر موزون و دست شاعر در این قالب شعری، بسته و ابزار کارش، کم‌تر است، گفت: با رویکرد اعضای نوجوان به سرودن شعر سپید موافق نیستم و اعتقاد دارم نوجوانان با شعر موزون شروع کنند و پس از آشنایی با وزن و موسیقی شعر به سرودن شعر‌های سپید و نیمایی روی آورند.

او قدرت شعر سپید و یکی از ویژگی‌های این شعر را ایجاز، عنوان و تأکید کرد: شعر در هر قالبی که گفته می‌شود بایست دارای اندیشه و صور خیال باشد.

این نویسنده و مدرس دانشگاه با تأکید بر انتخاب واژگان و وسواس در کلمات، یکی از رسالت اساسی شعر به‌ویژه شعر دفاع مقدس را بخشیدن حس شاعرانه به شعر و تأمل در کلمات برشمرد.

یعقوبی در پایان سخنانش، نگاه نقادانه و حرفه‌ای در نقد شعر از سوی اعضای انجمن ادبی آفرینش کانون سمنان را شایسته‌ی تقدیر دانست و از کوشش کانون پرورش فکری و حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس در زمینه‌ی چاپ و انتشار آثار اعضای کودک و نوجوان، قدردانی کرد.

گفتنی است؛ اعضا و مربیان انجمن ادبی «لبخند انار» کانون دامغان نیز با دعوت از زینب دولتخواهی نویسنده دامغانی به نقد آثار اعضا در کتاب «یک آسمان پرنده» پرداختند.

معرفی داوود امیریان، احمد عربلو، جمشید خانیان و نقد کتاب‌های مرتبط با موضوع دفاع مقدس از دیگر برنامه‌های این انجمن بود.

انتهای پیام / م

نقد کتاب های مرتبط با موضوع دفاع مقدس در سمنان

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: بازار نشر دفاع مقدس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۱۰۶۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بحران ادبیات داریم

مریم حسینیان با تأکید بر این‌که بحران ادبیات داریم، می‌گوید: مسئله نقد ادبی، کارگاه‌های ادبی و خاموش‌شدن چراغ جایزه‌های معتبر را از دلایلی می‌دانم که در فضای ادبی ما بحران، ایجاد کرده و این تقصیر مخاطب نیست.

این نویسنده در گفت‌وگو با ایسنا درباره مسئله مخاطب اظهار کرد: در واقع بحران ادبی است که سبب ریزش مخاطب می‌شود یا باعث می‌شود مخاطب سخت سراغ خواندن کارهای جدید برود؛ نباید همیشه توپ را در زمین مخاطب بیندازیم. به نظرم مخاطب خیلی باهوش است.

او با اشاره به تغییرات سیستم اطلاع‌رسانی و معرفی کتاب، گفت: زمانی رسانه‌های معتبری چون مجلات ادبی و مطبوعات و خبرگزاری‌ها که منابع محدود و مشخصی بودند به مخاطب برای انتخاب کتاب کمک می‌کردند و تکلیف مخاطب روشن بود؛ اما حالا هر کسی می‌تواند یک رسانه برای پیشنهاد کتاب باشد که این موضوع به سردرگمی مخاطب منجر می‌شود. همچنین با رشد ناشران خصوصی تعداد عنوان‌های کتاب افزایش پیدا کرده است و ما با دریایی از انواع کتاب‌ها با ژانرهای مختلف مواجه هستیم و نمی‌دانیم کدام را انتخاب کنیم.

حسینیان خاطرنشان کرد: در یک دهه گذشته کثرت کارگاه‌های آموزشی به ادبیات آسیب‌زده است؛ در واقع این موضوع باعث شده نویسندگان جدید با رزومه پروپیمان نداشته باشیم. از هر کارگاهی که در تهران یا شهرستان برگزار می‌شود، دو یا سه نفر کتاب منتشر می‌کنند، در واقع بحران ادبی دقیقاً اینجاست.

او ادامه داد: زمانی که برای انتشار کتاب سخت‌گیری خاصی وجود نداشته باشد و فردی که دوسه سال است شروع به نوشتن کرده با فیلتر کارگاهی که از آن بیرون‌آمده رمان یا مجموعه داستانی می‌نویسد و ناشران نیز کارشناسی سخت‌گیرانه‌ای در ادبیات داستانی نداشته باشند، این موضوع‌ها باعث می‌شود کتاب درجه یک مخصوصاً در ادبیات داستانی نداشته باشیم. در این سال‌ها عنوان‌های گردن‌کلفت نداشتیم.

این داستان‌نویس یادآور شد: در این سال‌ها بحث معرفی کتاب پررنگ بوده؛ اما بحث نقد ادبی کم‌رنگ شده است. مخصوصاً بعد از دوره کرونا و رشد فضای مجازی، هر کسی در صفحه خود کتابی را مطابق سلیقه شخصی‌اش معرفی می‌کند و معیارهایی که قبلاً برای معرفی کتاب وجود داشت، دیگر وجود ندارد. همچنین خاموش‌شدن چراغ جایزه‌های ادبی معتبر نیز در بحران ادبیات مؤثر بوده است؛ به‌هرحال کتاب‌ها از چند مسیر داوری عبور می‌کردند که همه این‌ها فروکش کرده است.

او با بیان اینکه باتوجه‌به قیمت بالا کتاب، کتاب کالای تجملی محسوب می‌شود، گفت: قبلاً مخاطب سه عنوان کتاب که اسمش را شنیده بود می‌خرید و شاید از دوتایش خوشش می‌آمد؛ اما حالا فیلتر مخاطب باتوجه‌به قیمت بالای کتاب، مقداری دقیق‌تر شده و می‌خواهد کتابی را بخرد که مطمئن باشد کتاب خوبی است. در سال‌های اخیر منابع کمک به مخاطب برای انتخاب کتاب، کمتر شده است و به همین دلیل ریزش مخاطب را داشتیم.

حسینیان خاطرنشان کرد: در طول چند سال گذشته عنوان‌های متعدد در ادبیات داستانی دارد منتشر می‌شود اما کتاب‌ها کم‌فروغ هستند. البته این موضوع به نسل‌های مختلف داستان‌نویسی نیز بر می‌گردد و قرار نیست یک جمعیت چند هزارنفره همه نویسنده باشند، از میان آن‌ها شاید ۱۰ نویسنده ماندگار باقی بماند. الان ما با این مسئله مواجه هستیم که به نظرم بحران قابل تأملی است و نامش را بحران ادبیات می‌گذارم و همین باعث می‌شود احساس کنیم بحران مخاطب داریم.

او درباره اینکه گاه این‌طور برداشت می‌شود که نویسنده برای مخاطبان خاصی می‌نویسد و به مخاطب وسیع فکر نمی‌کند، جایگاه مخاطب نیز اظهار کرد: همان‌طور که ادبیات سطح‌بندی شده است، مخاطب نیز سطح‌بندی می‌شود. هر کتابی برای هر مخاطبی نوشته نمی‌شود. ما سبک‌های مختلف نوشتن داریم؛ مخاطبی که کتاب رئالیستی دوست دارد، کتاب رئالیسم جادویی و فانتزی دوست ندارد؛ زیرا مخاطب این اثر نیست. این موضوع نه به معنای پایین‌بودن سطح مخاطب است نه ضعیف‌بودن اثر.

نویسنده «بهار برایم کاموا بیاور» و «ما اینجا داریم می‌میریم» ادامه داد: گاه منِ مخاطب از ناداستان اطلاعی ندارم و زمانی که یک ناداستان می‌خوانم شاید درک درستی از آن نداشته باشم و بگویم کتاب بدی بود. یا ممکن است مخاطبِ ادبیات عامه‌پسند بودم و بعد کتابی از یک نویسنده صاحب‌نام بخوانم و ناگهان با جهانی مواجه شوم که تابه‌حال با آن مواجه نبودم. برخی از نویسنده‌ها سبک خاصی دارند و نمی‌شود گفت نویسنده به مخاطب توجه ندارد. شخصاً این را قبول ندارم و به نظرم در هر ژانر از نویسنده اثر قابل تأملی خلق کند، اثر حتماً خوانده می‌شود.

این داستان‌نویس خاطرنشان کرد: به‌شدت معتقدم اثر خوب هنوز هم سینه‌به‌سینه و از طریق خود مخاطب کشف می‌شود. اگر کار قابل‌تأمل باشد، فرق نمی‌کند از یک کارگاه ادبی بیرون بیاید یا اتاق شخصی یک نویسنده حرفه‌ای، خوانده می‌شود. گاه در کارگاه‌ها اثر شگفت‌انگیزی نوشته می‌شود که نشان می‌دهد نویسنده خوبی است؛ اما نویسنده حرفه‌ای هم داریم که کتاب چهارم و پنجمشان کم‌رمق و اثر ضعیفی است. اگر اثر ضعیف باشد مخاطب درک می‌کند. هر ژانر مخاطب خود را دارد و اگر خوب باشد، حتماً دیده می‌شود.

مریم حسینیان ارتباط خود با مخاطب را عالی می‌داند و با بیان اینکه صفحات مجازی‌اش کاملاً خصوصی است، گفت: در دوران کرونا دو کتاب «بانو گوزن» و «نئوهاوکینگ‌ها» منتشر کردم، دو کتاب با دو سبک متفاوت؛ خب دو سال است درگیر بیماری بودم و «نئوهاوکینگ‌ها» هم روایت این بیماری‌ام است و در این دو سال نمی‌توانستم در جلسه‌ای حضور فیزیکی داشته باشم و همه ارتباط‌هایم مجازی بود و ارتباط خوبی با مخاطبان خود گرفتم. من برای همه مخاطبانم احترام قائلم و جز نویسنده‌هایی هستم که پاسخ تمامی پیام‌ها را می‌دهم. واکنش مخاطبانم برایم مهم است. برایم مهم است که مخاطبانم درباره کتاب‌هایم چه نظری دارند و از جمع‌بندی نظرها استفاده کرده‌ام.

انتهای پیام